Kleurrijke verhalen in lijn en lens
Toen ik vanochtend de gordijnen open deed was ik eigenlijk best teleurgesteld. Er lag een flinterdun laagje sneeuw. Niet noemenswaardig. Wel wat het berekoud! Gedurende de dag kwam er steeds meer sneeuw bij. Overal vormden zich duintjes. Lekker even met de beestjes naar buiten geweest en die vonden het ook prachtig al was het wel…
Wat een heerlijkheid vanmiddag; overal vogeltjes in de tuin. Tientallen zaten er. Musjes, Puttertjes, Meesjes… Ze maakten allemaal dankbaar gebruik van al het lekkers wat er hangt in de tuin. En scharrelden lekker door de vers gevallen sneeuw.
Brr het is koud buiten. Maar helder en droog. Wel licht er een dun laagje sneeuw. Vanochtend met Boris weer even stukje gewandeld en de prachtige zonsopkomst weer even vastgelegd. Bij het spoor heb je zo’n mooi vrij uitzicht.
Ze hadden sneeuw en ijzel voorspeld. Sneeuwen doet het (nog) niet maar ijzelen des te meer! Achter huis hebben wij een flinke rij bomen staan die kraken! Nou ja het ijsregent en je hoort het gewoon direct bevriezen. Echt wel heel mooi om te zien en horen. Terwijl het op zich volgens mij niet vriest…
Ik heb het al vaker gezegd maar ik realiseer me steeds meer op wat voor prachtig plekje wij wonen! Helemaal toen ik vanochtend naar buiten keek en al dat wit om ons heen zag. Het leek wel alsof ik wakker was geworden in een sprookje. Zo prachtig, adembenemend mooi!
Vanochtend deed ik de gordijnen open en daar lag een prachtige witte wereld. Voor ons de eerste sneeuw in dit huis.