Kleurrijke verhalen in lijn en lens
Toen ik vanochtend de gordijnen open deed was ik eigenlijk best teleurgesteld. Er lag een flinterdun laagje sneeuw. Niet noemenswaardig. Wel wat het berekoud! Gedurende de dag kwam er steeds meer sneeuw bij. Overal vormden zich duintjes. Lekker even met de beestjes naar buiten geweest en die vonden het ook prachtig al was het wel…
Ik heb toch echt wel de allermooiste hondjes hoor! Lekker hoor om weer wat tijd te hebben om mooie foto’s van ze te maken.
In december schreef ik dat het niet goed ging met Boris en dat hij mogelijk niet zo lang meer bij ons zou zijn vanwege een tumor in en/of achter zijn rechteroogje. Afgelopen donderdag hadden we eindelijk de langverwachte afspraak bij de dierenoogarts in het dierenziekenhuis in Drachten. Vanwege de coronamaatregelen mocht er maar één persoon…
Een paar dagen geleden kregen we te horen dat onze lieve, ouwe, trouwe Boris een tumor heeft achter zijn linkeroog. De laatste tijd knipperde hij nogal erg met dat oogje en in eerste instantie dacht men aan een oogontsteking. Toen deze niet overging, ook niet na antibiotica zalf, zijn we terug gegaan naar de dierenarts….
Wat zijn het toch een boefjes! Beiden zijn gek op warmte en op alles wat dus uit de wasdroger komt. Met wat hulp mochten ze vanavond even in de wasdroger voelen 😉
Mijn twee lieve vriendjes… Boris wordt al weer tien jaar oud dit jaar. Wat gaat het snel zeg! En Banjer wordt vier jaar dit jaar. Mijn knappe koppies vinden het altijd prima als ik ze wil fotograferen.