Een paar blogjes geleden vertelde ik dat ik het roer eens flink om ging gooien. Lekker gezonder eten, meer met de hond lopen en onder begeleiding van een fysiotherapeut lekker sporten. Zo gezegd, zo gedaan.
Omdat ik in eerste instantie bij de fysio teredcht kwam voor mijn Ischias bestonden de eerste twee sessies uit masseren. Omdat de spieren in rug en heup wel erg strak stonden. De fysiotherapeut zelf was verkouden. “Geen wonder”, zei hij “Iedereen komt hier snotterend en sniffend binnen momenteel door dat slechte weer.”
Hmm toen gingen de alarmbellen al een beetje af bij mij. Maar omdat ik niet zo bevattelijk ben voor koutjes en griepjes heb ik er verders niet meer bij stil gestaan. Tot van de week. Elke dag voelde ik me ietsjes minder lekker worden. Beetje slap op mijn beentjes en af en toe een kuchje. Een hele dikke koortslip maakte zich meester van mijn bovenlip. In eerste instantie dacht ik nog dat het te maken had met mijn maandelijkse vrouwenprobleem maar al snel bleek dat onterecht en greep een fikse zomergriep/verkoudheid om zich heen.
Inmiddels zijn we een paar dagen verder en gaat het weer wat beter. Ik heb geen koorts meer, maar ben nog fiks verkouden. Dat zal wel moeten slijten.
Het heeft me wel wat alerter gemaakt. Op zich is het niet zo hygiënisch natuurlijk dat iedereen met zijn neus en mond ligt te hijgen en te proesten in zo’n masseerbed. Wat ik bij de tandart en artsen wel zie, zag ik hier niet, een schoon dekje voor jij gaat liggen. Enkel jouw eigen handdoek. En dat bleek niet genoeg bescherming…