Ik ben een typetje dat graag mag terugkijken. Vroeger was alles beter, nou ja sommige dingen wel. Zo had ik meteen na het verlaten van school een baantje bij een groente- en fruitwinkel. Ik kijk op dat baantje met veel trots en voldoening terug…
Het was het eerste baantje voor me en ik kreeg al snel best wat verantwoording vond ik zelf. Het was best een zware baan voor een meisje van 16 maar ik deed het toch maar. Elke dag van 9:00 tot 18:00 uur werken. Na het werk schoonmaken en zaterdags na het werk extra goed schoonmaken. Ik koest er goede herinneringen aan, de lunch was altijd perfect geregeld, de werksfeer was leuk, de lekkere dingen die je meekreeg op zaterdagmiddag omdat het anders toch maar weggegooid zou worden.
De sfeer binnen het bedrijf was ook leuk. Het was een echt familiebedrijf. Vader, moeder en twee zoons werkten mee in de winkel en drie ‘vreemden’ waarvan ik er eentje was.
Ik heb altijd een oogje op een van de zoons van de baas gehad. Maar hij was een paar jaar ouder dan ik en zag me totáál niet staan. En ach, ik wás ook nog een bakvis in die tijd, 16 lentes jong.
Terug naar het heden; je hebt van die avonden dat je een beetje rondsurft op Facebook op zoek naar die lang verloren kennissen. Richard van Leeuwen was er daar een van. Wat zou er toch van hem geworden zijn?
Nou… eh… laten we zeggen dat ik het toch een tikkeltje beter voor elkaar heb. Meneer Richard van Leeuwen blijkt zijn zaakjes niet zo netjes op orde te hebben en behoorlijk wat mensen gedupeerd te hebben. Hij heeft met zijn praktijken zelfs het programma Opgelicht gehaald!
Hij heeft heel wat bedrijfjes opgericht maar er zijn ook weer genoeg ten onder gegaan. Vooralsnog is hij nu eigenaar van een Groentehandel in Almere Haven dat hij naar zijn zoon Luuk genoemd heeft. Laten we hopen dat ie zijn zaakjes nu wat beter op orde heeft…