Vorige week spotte ik een Buizerd hier in de buurt. Nou ja eerst in de achtertuin later verderop. Maar deze Buizerd speelt een spelletje met me!
Zaterdagavond liep manlief met Boris een blokje om en gebaarde me al snel dat ik mijn camera moest pakken. Ja hoor pfff wéér al die trappen op rennen. Moet toch eens een tweede camera overwegen maar dat terzijde.
Enfin toen we aan kwamen lopen(in de stromende regen maar ook dat even terzijde) en de Buizerd steeds iets dichter naderden vloog ie weer weg.
Zondag tijdens de lunch kijk ik even naar buiten en zie op de straatverlichting, jawel, de Buizerd! Snel mijn camera gepakt, lag godzijdank nog beneden, en naar buiten gerend. Want: buitenkans zo dichtbij!
Mis! Eenmaal buiten fietsten er een paar kleine meisjes al kwekkend en lachend langs en poef weg was de Buizerd!
Vanmiddag, dinsdag, ben ik Boris aan het uitlaten en zie de Buizerd landen op één van onze bomen achter huis. Camera pakken? Nee hoor, weer vloog ie al vrij snel weer weg.
Pffffff het mág gewoon niet!