Er is de afgelopen week weer een hoop gesloopt en afgebroken maar gelukkig ook weer opgebouwd. Zo leuk om steeds die veranderingen ten goede te zien!
Afgelopen week zijn het hele kozijn en de ramen in de woonkamer eruit gesloopt. Het was een heidens karwei en godzijdank was het goed weer hier! Ik hoorde dat de ramen per stuk meer dan 150 kilogram wogen! Niet normaal! Maar ja, ze waren ook wel 8 cm dik, 1.50 meter hoog en 4 meter breed!
Dit was de oude situatie:
En dit is de nieuwe situatie, kozijn zit er nu recht in:
En binnen heb ik daardoor prachtige vensterbanken gekregen! Vensterbanken van maar liefst twee keer 4 meter lang!! Heb gisteren even geshopt voor leuke plantjes en spulletjes. Zo begint steeds meer een thuis in plaats van huis te worden.
Nu moet ik alleen nog raambekleding zien te vinden. Valt nog niet mee voor 4 meter brede ramen kan ik je vertellen….
En gisteren is tot slot ook de binnendeur geplaatst. Lekker hoor dat er nu een deur in de huiskamer zit.
Morgen wordt het kozijn verder afgetimmerd want dat is nog niet helemaal klaar. Daarna gaan ze met de trap aan de slag, die is niet goed geplaatst. Als dat klaar is kunnen we de spuiter bellen voor de structuur in de gang. Als dat klaar is kan er EINDELIJK geschilderd gaan worden!!
Van de week ook nog even een panieksituatie met Boris. Na het uitlaten zouden we even ballen. Niks aan de hand maar ineens kreeg ie het op zijn heupen en nam de benen en ook niet zo’n beetje ook! Eerst rende hij achter een fietser aan. Daarna toen een andere fietser hem wist te stoppen en ik hem wilde aanlijnen nam hij opnieuw de benen langs het spoor. Doodsangsten stond ik uit. Gelukkig vloog hij een tuin in maar manus liet zich nog niet aanlijnen. Elke keer rende hij weer weg.
Gelukkig kwam Fred later op de fiets me te hulp. Hij dacht al dat Boris was doodgereden hier. Er is namelijk hier behoorlijk wat verkeer rondom huis. Hij kreeg hem gelukkig uiteindelijk wel aangelijnd. Pfff… gelukkig niks gebeurd.
Dan heb ik toch liever dat hij zich zo verstopt hoor:
Vandaag trouwens een heuglijke dag! 24 jaar geleden stapten wij in ons huwelijksbootje! Het was soms een woelige zee maar de liefde voor elkaar houdt ons kalm zullen we maar zeggen 🙂